Beeldend probleem

Beste lezers,

Bij deze fase in de collegereeks aangekomen, ontstaat een gaatje tussen wat ik begrijp en wat ik kan.

Op basis van een les uit de methode moet je doen, heb ik de dinsdag voorafgaand aan dit college (14 okt.) een lesje BV gegeven. Na bijeenkomst 6 over Ontwikkelingsfasen en beeldaspecten schoot ik Guido nog even aan voor feedback op mijn idee, waarna bleek dat ik de kleuters eigenlijk voor een dubbel beeldend probleem stelde. Ik wilde te veel. Gelukkig moest de les over het beeldend probleem nog komen, dus no stress. Echter, na deze les en zelfs na het bekijken van de instructiefilmpjes blijkt het begrijpen van de theorie nog best iets heel anders te zijn dan het toepassen in de praktijk. Nog even lekker blijven oefenen dus!

De theorie
Hier in ieder geval de theorie. Een les BV wordt gevormd aan de hand van een beeldend probleem, opdat elke leerling door het zoeken naar een oplossing van dat probleem, zelfstandig tot een authentiek beeld komt. Dat is het doel en tevens stap 6. van het proces dat beeldend problematiseren heet.

Om een leerling die kans te bieden laat je hem eerst 1. inleven in een thema d.m.v. de recpetieve fase van de les. 2. Je stelt de opdracht zo dat clichés doorbroken worden (bij het uitbeelden van liefde met valentijn de kinderen geen hartjes laten tekenen). Dan volgt de productieve (en de lastigste) fase van de les, 3. de leerling vertaalt zijn beleving naar een beeld. 4. Zij zoeken naar een oplossing voor het beeldend probleem door te experimenteren met materialen en media. 5. Daarna kiezen zij de beste oplossing voor het beeldend probleem (Dat kan niet fout zijn, tenzij er een cliché van gemaakt is).

De blije kubus, een gevecht

clichékubus

woeste kubus

Wij studenten ondergingen zo'n les.We kregen de opdracht een kubus te tekenen, waarna ongeveer vijfentwintig dezelfde kubussen uit onze houtskooltjes tevoorschijn kwamen. Doordat Guido ons liet zien dat deze met recht 'typische' kubus perspectivisch niet klopt, werd duidelijk dat wij allen vanuit een cliché tekenden. Vervolgens kregen we de opdracht een blije kubus te tekenen, waarna iedereen een kubus met een blij gezichtje tekende. En toen werd het lastig: teken een blije kubus zonder een gezicht erop te tekenen. Via de tussenopdrachten van een verlegen kubus en een woedende kubus werden wij ons bewust van de inzet van diverse beeldaspecten voor de vormgeving van een emotie en het belang van de eigen emotie bij het proces van het tekenen zelf. Op dit punt in de les werd ook de toegevoegde waarde van het materiaal (houtskool) zichtbaar. Daarna ontstond de blije kubus; rondere, grotere, kubussen met golvende, slingerende lijnen, getekend onder het geneurie van sommigen. 

Blije kubus

De oplossing, een dansende kwal

Nadat wij als studenten een les als leerlingen hadden ondergaan, kregen wij de opdracht de stageopdrachten van medestudenten met een kritisch oog te bekijken en, waar nodig, te verbeteren. Onze opdracht: 

Levende pop

Maak in tweetallen een animatie van een dansende modelpop met behulp van de webcam in de laptop. Zorg ervoor dat de kleine stapjes vloeiende bewegingen opleveren. 

Wij presenteerden onze oplossing als volgt (ons groepje, bestaande uit Sebastiaan, Tjerkje en Nikki, presenteert tussen 6:50 en 9:55): 

Résumé: er zit een verschil tussen begrijpen en het toepassen van m'n verworven kennis. Als hulpmiddel bij het beeldend problematiseren kun je de zes stappen langslopen. Een blije kubus tekenen is lastig (en je zorgt dat je technisch doel en beeldend doel met elkaar samenhangen). En van kritisch kijken naar de opdrachten van anderen word je beter.

Tot volgende keer!

Nikki